Maar we waren er en gingen even terug in de tijd. #Reünie

fmly0013

“Zeg Kees, hoe is het met jou?”
“Mijn god, wist jij dat?”
“Wat ben je gaan doen na de middelbare school?”
“Binnenkort gaan we trouwen.”
“Nee, echt ben je al moeder van twee kinderen?”
“Het heeft jaren geduurd voor ik van mijn heimwee naar deze school kwijt was.”
“Mijn broer is even zoekende, een beetje de weg kwijt.”
“Nog aan het studeren en geen tijd voor de liefde.”
“Gewoon heerlijk thuis bij mijn twee kinderen.”
“Net terug want ik was uitgezonden.”
“Vastgelopen en een tijd uit de roulatie geweest maar nu weer helemaal in de running.”

Een kleine greep uit de opmerkingen die werden gemaakt op de reünie ter ere van ons 25 jarig bestaan. Bijna 250 oud leerlingen en leraren samen op de school waar ze een groot deel van hun jeugd of carrière hebben doorgebracht. 
Jonge mensen, oude mensen, getekende mensen, vrolijke mensen, verdrietige mensen, gelukkige mensen.
Verhalen uit het verleden, uit het heden en dromen over de toekomst.
Wat gaan we worden, wat willen we bereiken, wat is het doel in ieders leven?
En nu met al deze mensen bij elkaar realiseer ik me des te meer hoe belangrijk een fijne schooltijd is. Want eigenlijk zijn we allemaal een puzzelstukjes uit elkaars jeugd. 
Een herinnering, een boze bui, een aanmoediging of onterechte straf, die klaarblijkelijk jaren later nog van invloed zijn geweest. 
Maar hoeveel de mensen ook meegemaakt hebben, vandaag op dit moment was het even terug in de tijd. 
Een mooie middag met verrassingen, emoties, blijdschap, verdriet. Moe maar voldoen. 
En dan toch ook even een woord van dank.
Dat verdienen alle (oud)leraren en leerlingen die de Cocon gemaakt hebben tot de school die het al jaren is en naar mijn verwachting en hoop ook nog jaren zal zijn.
Een school die zijn bestaansrecht als OntwikkelingsGericht Onderwijs school heeft bewezen. Tegen alle stromen in en soms echt in gevecht met alle invloeden van buitenaf. Een school waar kinderen nog mogen spelen, mogen ontdekken en onderzoeken, waar we nog steeds geen cijfers geven op rapporten, kleutertoetsen niet afnemen, nauwelijks tot geen huiswerk geven en elk kind samen met de leraar mooi onderwijs maakt, krijgt en geeft.
Niet bang voor innovatie want we mogen uitproberen en we mogen fouten maken.
We hadden en hebben immers een fantastisch team, een sterk team, een flexibel team en een team met een groot samenhorigheidsgevoel. Een team dat net als de leerlingen leert of heeft geleerd hoe om te gaan met nieuwe situaties, uitdagingen en tegenslag. Gewoon omdat het een team is dat het onderwijs dat zij geeft en de vaardigheden die ze de leerlingen leert, ook op zichzelf toepast.
De vaardigheden om het nu en in de toekomst goed te doen, met elkaar, niet alleen maar samen. 
Ik ben daar trots op en ook trots op het feit dat we nog steeds zoveel oud-leerlingen zien en spreken. Leerlingen die even langs komen om te vertellen hoe het met hen gaat. Maar ook oud-leerlingen die opnieuw besluiten om hun eigen kinderen op De Cocon in te schrijven.
Op een middag als deze zie ik jonge mensen die ieder op z’n/haar eigen manier vorm geven aan het leven, dromen waar proberen te maken en  uitdagingen niet uit weg gaan.
Wat zijn sommige veranderd, wat hebben anderen veel meegemaakt. Maar we waren er vanmiddag en er zijn afspraken gemaakt en vriendschappen hernieuwd. 
Het was een mooie middag. Een middag die wij met z’n allen hebben beleefd en mogelijk hebben gemaakt. 
 
Bedankt allemaal en tot………ooit! 
Reunie
Karin Donkers
Schoolleider 
De Cocon Alkmaar
School voor ontwikkelingsgericht onderwijs 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.