Nieuws te groot en niet te begrijpen
Te ver weg om het vast te pakken
Verdriet te intens om te kunnen voelen
Beelden te luguber om binnen te komen
Een glimlach maakt plaats voor grimas
Stemmen verstommen of laaien juist op
Emoties die verschillen van mens tot mens
Machteloosheid en boosheid wisselen af
Een seconde en alles is veranderd
Afscheid zonder vaarwel te zeggen
De dag die nooit meer hetzelfde zal zijn
Een zoektocht met vragen naar antwoorden
Ik sluit mijn ogen en doe een wens
Tegen beter weten en volkomen zinloos
Hoop, geloof en liefde moeten ons redden
Waar is alles wat kan ‘helpen’ gebleven
En dan stil en niets meer zeggen
Woorden die geen troost kunnen bieden
In gedachten zal ik bij jullie zijn
Ik beloof dat, weet dat, voel dat
Karin Donkers schoolleider op een
school voor OntwikkelingsGericht Onderwijs
Twitter; @kardonsch