Wat Onderwijswijven gemeen hebben is dat het vrouwen zijn en iets doen of deden dat met onderwijs te maken heeft of had. We hebben elkaar nooit naar de leeftijden gevraagd maar ik denk dat die allen vallen in de categorie 30 t/m 60.
Getrouwd, samenwonend, alleenstaand, gescheiden, weduwe, hetero, lesbisch, monogaam, polygaam, kinderrijk, kinderloos, stabiel en labiel.
We hebben het over leraren, docenten, schoolleiders, zzp-ers in onderwijsland, onderwijsadviseurs, innovators, bestuurders, methode- makers, vernieuwers, makers en ICT-ers. Er zijn voorstanders en tegenstanders van het Lerarenregister, het Schoolleidersregister, een nieuw curriculum, de onderwijsstaking, het nieuwe leren, vakoverstijgend onderwijs, traditioneel onderwijs, coöperatief leren en expliciete directe instructie.
Ze kennen elkaar allemaal van Twitter en daar zijn persoonlijke en/of zakelijke relaties uit ontstaan. Maar sommige ‘wijven’ zien elkaar slechts een keer per jaar in real life op een meeting van de Onderwijswijven. Ze zijn niet zelden ooit begonnen met een blog te schrijven over onderwijs op www.Onderwijswijven.nl maar velen hebben nu eigen blog of website waar ze op bloggen, recensies schrijven en/of kennis delen.
Een klein inkijkje dus in wie we zijn en wat we doen.
Afgelopen zaterdag 12 mei was het weer zover. Hoewel ik jaarlijks twijfel of ik de rit Alkmaar – Arnhem wel zal maken, ben ik altijd weer blij dat ik het toch gedaan hebt. Oneerbiedig gezegd, we zijn een vergaarbak van mensen uit onderwijsland en dat is heel bijzonder.
Waarom is dat nou zo bijzonder?
We zijn allemaal zo verschillend en toch voelen we een verbinding, een klik met elkaar. We respecteren elkaar om wie we zijn en hoe we denken. We zijn het niet altijd met elkaar eens maar bevragen elkaar zonder meteen een oordeel klaar te hebben. Een discussie over wat goed onderwijs zou moeten zijn, kan en mag gevoerd worden. Er is geen betweterij, schermen met bewijs en wetenschappen en de behoefte om elkaar te overtuigen van ons gelijk. We hebben allen veel ervaring en hebben een mening over hoe het anders zou kunnen en moeten in het onderwijs. Tegelijkertijd hebben we de antwoorden niet, kunnen we elkaar geen garanties geven en weten we hoe lastig maatschappelijke en aan opvoeding en onderwijs gerelateerde vraagstukken zijn.
We leren van elkaars verhalen, we accepteren elkaars verschillen, we attenderen elkaar op kansen of mogelijkheden en ondersteunen elkaar daar waar mogelijk is. We reflecteren hardop op ons eigen handelen en houden elkaar een spiegel voor. We stellen kritische vragen en gaan soms even op de ‘stoel van de duivel’ zitten. We lossen niets op maar we zetten wel de ‘denkknop’ aan.
We willen allemaal graag het verschil maken, voor die leerling, die ouder of juist die collega.
Klinkt allemaal mooi, maar geef dan eens een voorbeeld.
Wat voor dingen worden er dan besproken?
Onder het genot van verschillende meegebrachte zoete en hartige lekkernijen spraken we afgelopen zaterdag over;
– Hoe het zou komen dat vanuit onze eigen ervaringen met onze kinderen er zoveel jongens vastlopen in het het huidige onderwijs? Wat staat ons te doen?
– Meer – en hoogbegaafdheid ook veel vragen en problemen met zich meebrengen. Hoe zouden we hier oplossingen voor kunnen vinden?
– Wat maakt dat velen van ons de behoefte voelen om eens anoniem te bloggen? Met welke reden dan en is dat verstandig of juist niet?
– Het veranderende Twitter landschap en het feit dat mensen dikwijls niet meer het achterste van hun tong laten zien. De ergernis over het feit dat collega’s elkaar openlijk de maat nemen en schofferen
– Is de Twitter bubbel wel maatgevend en vertegenwoordigen de gebruikers van dit platform wel ‘het onderwijs’ en wat er in het onderwijs leeft? Wie zijn de fervente Twitteraars eigenlijk en hoe komt het dat velen zo overtuigd zijn van hun eigen gelijk?
– Wat zijn de mogelijkheden om als Onderwijswijven te profileren en de kansen die een website kan bieden om wat meer budget of materiaal te genereren om mooi onderwijs te maken en te geven.
– Waar dromen wij over? Wie zijn onze helden, onze voorbeelden en hoe ziet onze droomschool er eigenlijk uit? Of dromen we niet meer en zijn we sceptisch over de toekomst van het onderwijs?
– Privacy wetgeving. Wat betekent dit voor je zakelijke website, voor je school en voor je blog. Gaan we allemaal het ‘wiel’ uit vinden of kunnen we elkaar helpen bij bijvoorbeeld een privacy verklaring.
En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Voor mij waren dit de belangrijkste zaken. Hoewel ik natuurlijk ook persoonlijke gesprekjes heb gehad over kinderen, relaties, werk, werkgevers etc.
Onderwijswijven, gewoon vrouwen die blijven zoeken naar antwoorden op de vele vragen die er zijn, nu en in de toekomst. Fijne wijven, bedankt lady’s!
Karin Donkers
Schoolleider, kwartiermaker, leraar.
Wat mooi beschreven Karin! Ook ik twijfel elk jaar of ik wel of niet zal afreizen naar Arnhem en ook ik was weer blij dat ik wel was gegaan. Ik kwam weer vol energie en met genoeg stof om over na te denken thuis! Heel bijzonder om daar bij te mogen zijn!
Dank je wel Liesbeth. Zo denk ik er ook over.
Ik heb ook wat blogs van hun gelezen, echt leuk! En goed omschreven!
Zij zijn echt heel leuk, de manier hoe ze schrijven en wat ze doen, top!