Een visie op leven en onderwijs
Twee kinderen, één in de wandelwagen en de ander vastgeklonken aan de stang van diezelfde wagen. Ze zijn beide gekleed in oranje jurkjes met kantjes en ruches. Ze doen me denken aan de kermispoppen die je vroeger kon winnen bij de loterij of de schiettent op de kermis. Te lange... Lees verder
De keuze was geen echte keuze, zeker geen ondoordachte daad. De daad was weloverwogen, maar wel vluchtig en wat gehaast. Gehaast om dat het tijd was, geen uitweg meer hebben De uitweg gebaseerd op vertrouwen, met geloof in de achterblijvers. Achterblijvers werden overlevenden, zij zouden doorgaan met leven. Leven waar... Lees verder
Vastgebonden maar geen verbinding In de wachtkamer van de huisartsenpraktijk ‘hing’ een onaangename stilte toen ik binnenkwam en de wachtende mensen goedemorgen wenste. De groet werd beantwoord door een aantal mensen die even opkeken van hun telefoon of hun ‘geleende’ tijdschrift. Ik realiseerde me dat ik altijd een beetje onzeker... Lees verder
Zonnig maar ook weer bewolkt. En dat kwam niet door de weersomstandigheden maar door de manier waarop ik de parkeerplaats van Begraafplaats Westerveld opreed. Genietend van de zon en denkend aan de tijd van toen. Ik realiseerde me dat ik ondanks dat ik vanmorgen nog niet wist dat ik nu... Lees verder
“Waarom zou ik nog praten.” “Er gaat toch helemaal niets veranderen.” “Ik ben klaar met al die volwassenen die ruzie maken en schreeuwen tegen me.” “Iedereen is altijd maar boos en dan moet ik wel aardig en lief zijn.” “Helemaal geen zin meer in.” Boos, kwaad, nijdig. Dat was duidelijk... Lees verder
“En, ze liep over zeker?” Zo kwam Miek mijn kantoor binnen tussen de middag. Zo’n uur geleden was Jelte naar mij toe gekomen met het verzoek of ze bij mij mocht werken. Even daarvoor had ik Miek, haar leerkracht, gesproken en ze vertelde me dat Jelte haar aandacht niet bij... Lees verder