Een visie op leven en onderwijs
Een breed stoer lijf getorst in een te klein geruit overhemd met korte mouwen. Knopen niet meer aanwezig maar de ruimte heeft plaatsgemaakt voor een onherkenbaar doorgelopen tatoeage. Kijkend van zijn telefoon naar … geen idee maar in ieder geval niet naar mij. We begroeten elkaar en ik begrijp... Lees verder
Een mooie vraag. “Wat doe jij om je zelfbeeld op te vijzelen?” Een reactie op een tweet die uitmondt in deze vraag. Zo een waar je niet meteen een antwoord op hebt. En al helemaal niet een vraag die je stelt aan iemand die je helemaal niet ‘echt’ of ‘in... Lees verder
Soms vraag ik me wel eens af hoe anderen dat doen. Elke ochtend opstaan, gepikt en gedreven de dag starten en weer wat van maken, van de dag. Een gemoedelijk praatje, beleefd knikken en op het juiste moment een glimlach op je gezicht toveren. Ik ben jaloers, want mij... Lees verder
Ik zei laatst tegen iemand:” Het werkt voor mij. Bloggen als therapie. Misschien is dat wel de reden waarom ik nog zo aardig door het leven ga. Ik blog, dus ik besta.” Mijn blogs zijn mijn hardop denken en schrijven maar wel gecensureerd. Gecensureerd door mezelf. Ik reflecteer, kijk terug... Lees verder
Ik kijk in de spiegel en ik zie ‘me’. Een vrouw van 59 en dat kun je zien. Ik kijk naar je foto en ik zie ‘je’. Een lange man, donker haar, bruine ogen. Een man van 59 jaar voor de laatste keer op een foto anders dan een röntgenfoto... Lees verder
Daar waar rijen staan, wachten mensen. En daar waar mensen wachten begint de dialoog. Nou ja, het gesprek of minder positief het eenzijdige betoog. In de rij bij het winkelen op afspraak, bij de kassa of waar dan ook. En hoewel met elkaar praten in zo’n rij toch nog steeds... Lees verder