Voor wie steek jij een kaarsje op? 

De eerste gedachte die elk jaar bij me op komt bij deze vraag is natuurlijk meteen:

“Voor de liefde van mijn leven.”

De liefde die ik heb moeten verliezen nu ruim 5 jaar geleden. De liefde die nog steeds dagelijks bij me is, me steunt in moeilijke tijden en met me geniet van de kleine spaarzame momenten die een glimlach op mijn gezicht toveren. De liefde die ik terug zie in mijn kinderen, hun eigenschappen, hun ‘gevecht’ en de keuzes die ze maken. 

Maar ach wat onnodig eigenlijk, zo’n kaarsje. Waarom eigenlijk zo’n lichtje? Als teken dat we aan hem denken, hem niet vergeten zijn? Ik hoef daar geen lichtje voor op te steken, geen kaarsje voor te branden. Niet nodig en volkomen zinloos want ‘het kaarsje’ brandt nog elke dag. Er gaat geen dag voorbij dat zijn naam niet wordt genoemd, zijn beeld niet voor me verschijnt. De dood onafwendbaar en dus restte niets anders dan te accepteren dat het over was. Een leven van 30 jaar samen veranderde in een leven van 30 jaar samen en de rest van mijn leven ik hier en jij daar. Waar ‘daar’ dan ook mogen zijn, als er al een daar mag zijn. Maar daar is in ieder geval niet hier.

Ik steek dus mijn kaarsje op voor degenen die niet daar zijn maar hier. Voor een ieder die het wel nodig heeft om aan gedacht te worden. Dat zijn dus niet onze geliefde doden maar dat zijn de mensen die een bittere strijd leveren. Een strijd tegen ziekte, verdriet, verlies, armoede, oorlog en geweld. Een kaarsje voor alle mensen die het zo nodig hebben om een klein lichtje te zien op de weg die ze moeten gaan. Een doel moeten hebben, de stip op de horizon. Wat warmte en genegenheid. Een beetje meer betrokkenheid en empathie op dit soms zo moeilijk af te leggen pad. Soms een zelf gekozen weg maar dikwijls ook de weg die door het lot of toeval wordt uitgezet op de routeplanner van het leven. Hoewel we heel veel ‘kunnen’, kunnen beïnvloeden, kunnen voorzien, kunnen plannen, kunnen repareren en kunnen genezen. Het leven is niet maakbaar. 

Kijk om je heen, kijk verder dan om je heen! 

Kijk naar je buren, je familie, je vrienden, je collega’s! 

Kijk over je eigen grenzen, kijk over de landsgrenzen! 

Sluit je ogen niet, maar bedenk dat er altijd wel iets of iemand is waar je het verschil voor kunt maken. Dit lichtje, dit kaarsje is wat mij betreft voor de levenden die niet anoniem en eenzaam mogen blijven. 

Voor wie steek jij een kaarsje op? 

Karin Donkers