What if. Zouden we dan niet………..

Wat een geweldig idee!

IMG_3751.PNG

Vooral nu, in een tijd waar er zoveel te ‘doen’ is in het onderwijs.
Waar alles wat er fout gaat in de maatschappij op het bordje lijkt te komen van de ‘leraar’.
Gezonde voeding, geweld, tolerantie, radicalisering, vechtscheidingen, (cyber)pesten, burgerschap, noem maar op.
Vooral nu, in een tijd waar we in het onderwijs ook geen antwoorden meer hebben. Want hoe leg je aan kinderen uit dat we op de Middellandse zee mensen op bootjes laten verdrinken? 
Hoe leg je uit dat we slechts in vijf steden in Nederland nog opvang bieden aan uitgeprocedeerde asielzoekers? 
Vooral nu, in een tijd waar er zoveel ‘mis’ is in de wereld en dus ogenschijnlijk ook in het onderwijs.
Vooral nu…..
  • Waar de één een nieuw plan lanceert, dat vervolgens weer afgeschoten wordt door de ander.
  • Waar de één een pleit voor meer ICT in het onderwijs, terwijl de ander vindt dat er eerst onderzoek naar de effecten moet komen.
  • Waar de één een nog mooiere app’s of computerprogramma’s op de markt brengt en de ander terug wil naar het natuurlijk leren.
  • Waar de één spreekt over goed onderwijs in termen van resultaten verkregen op toetsen, terwijl een ander een hele andere definitie heeft over onderwijskwaliteit.
  • Waar de één spreekt over de kansen die een nieuwe CAO zou bieden, terwijl een ander deze teksten niet goed uitgelegd krijgt aan zijn team.
  • Waar de één de oplossing ziet in protocollen en de ander juist de vrijheid wil om zelf vorm te geven aan beleid met betrekking tot pesten of mediawijsheid.
  • Waar het ene kind elke dag vrolijk huppelend naar school toe gaat, terwijl een ander kind als een bedelaar langs elke school moet om een passende plek te vinden.
  • Waar de één af wil van het onderwijssysteem zoals het al jaren is, en de ander blijft hunkeren naar vroeger. (Toen was immers alles beter)
  • Waar de één zich continu aan het ontwikkelen is en de ander elke cursus of scholing als opgelegd pandoer van de schoolleider of het bestuur ziet.
Zoveel mensen zoveel wensen.
Zoveel mensen zoveel ideeën.
We hebben immers echt zelf de wijsheid niet in pacht. We hebben allemaal onze blinde vlekken, onze beperkingen en onze eigen ‘rugzakken’ die we al jaren met ons mee torsen.
Waar ben je terecht gekomen na je opleiding, wat heb je meekregen in je opvoeding, hoeveel lef heb je om te experimenteren, hoeveel ruimte krijg je om mooi onderwijs te maken en te geven?
Het moment dus om te gaan leren, om te gaan delen.
Nee, niet uit boeken of misschien ook juist wel.
Nee, niet met ICT of misschien ook juist wel.
Nee niet meteen alles over boord of misschien juist wel.
Nee, niet alleen maar juist samen.
Nee, niet allemaal hetzelfde maar juist zelf kiezen.
Hoe gaaf zou het zijn als we allemaal per dag 1 tweet zouden versturen met een van te voren afgesproken hashtag # over een betekenisvolle activiteit of anderszins mooi onderwijs?
En dat we dan ook allemaal 15 minuten de tijd zouden nemen om de tweets van onze collega’s te lezen. #whatif
Zouden we dan niet echt bezig zijn met leren, informeel leren, leren van en met elkaar?
Zouden we dan niet steeds beter in staat zijn om over onze eigen grenzen heen te kijken?
Zouden we elkaar dan niet enorm gaan versterken en steeds vaker mogelijkheden gaan zien i.p.v. belemmeringen.
Zouden we dan…………………?
Wie het weet mag het zeggen!
 IMG_3750.PNG
 –
Karin Donkers
Schoolleider
Ontwikkelingsgericht Onderwijs
Edublogger/ Bloggerscollectief
Twitter; @kardonsch
.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.