Onuitwisbaar
Een onuitwisbare indruk is een herinnering, meestal positief, dat niet meer uit het geheugen te wissen is. Het kan echter net zo goed een gebeurtenis of herinnering zijn, zo naar, zo traumatisch en beangstigend dat je die onuitwisbare indruk wel heel graag zou willen wissen, maar dat dat niet lukt. We kennen ze allemaal maar kunnen daar over het algemeen goed mee omgaan. We hebben dat geleerd, ze doorleefd of we hebben gewoon heel veel moeite gedaan om ze diep weg te stoppen in de hoop dat daar, waar ze nu zijn, ze blijven en niet plotseling op poppen.
Waarom
Je zult je misschien afvragen waarom ik dit voorbeeld noem. Ik moest er aan denken tijdens de vele gesprekken met mijn kinderen. Niet helemaal toevallig natuurlijk want zij hebben allebei in hun leven het afgelopen jaar nieuwe herinneringen gemaakt maar ook oude herinneringen weer zien op poppen. Ik denk dan aan ziekte, geboorte, terugval, rouw, geluk, verdriet, nieuw werk, noem maar op. Mindere momenten maar ook veel mooie momenten die soms zo waardevol waren, dat ze helpend worden om de herinneringen met de scherpe randjes wat af te vlakken en op termijn draaglijker maken. Soms is het zelfs zo dat men uiteindelijk het gevoel heeft veel geleerd en ontdekt te hebben over zichzelf of de ander. Maar het is hard werken en geeft een gevoel van de verkeerde energie ergens in steken. De uitkomst is immers niet te voorspellen.
Halve werk
Wij hebben als team en collega’s ook onze goede en nare momenten. Energie die soms wegsijpelt naar de verkeerde dingen. De focus die komt te liggen op de dingen die niet goed gaan of een gebeurtenis die bepalend lijkt te zijn voor de sfeer en het gevoel van welbevinden. Begrijpelijk maar niet goed en alleen door onszelf te veranderen. Blijkbaar zijn velen ons al voorgegaan in een ‘slechte’ start, want zo hebben we de eerste schooldag met de ‘uitzetting’ wel ervaren. Een ‘goed begin is het halve werk’ was voor ons niet weggelegd. We moeten dus het ‘hele werk’ gaan leveren want we hebben geen goede start gehad, dat zal een ieder met me eens zijn. En vervolgens kwamen er meer momenten waar we niet blij van werden. Twee net gestarte collega’s die hun ontslag aanboden, een collega die door alle gebeurtenissen er even volledig ‘uit’ raakte, de teleurstelling wat betreft de huisvesting en het vertrek van een leerling waar erg veel tijd en aandacht in gestoken was. Dit was niet de verwachting die we hadden toen we met zijn vieren aan onze onderwijsdroom begonnen. Maar ook niet voor de collega’s die in november bij ons kwamen werken. Maar het is wel goed om te voelen en te weten dat het echt niet het einde van de wereld is. Ook privé kennen we allen ups en downs, de momenten van blijdschap en intens verdriet of angst.
Het is maar werk is dan soms ook even nodig om hardop te zeggen.
Doorpakken
Na de boosheid en de teleurstelling komt wat mij betreft nu ook de tijd van doorpakken en relativeren. Dit betekent natuurlijk niet dat we alles maar moeten accepteren maar we moeten wel zorgen dat de negatieve herinneringen niet de overhand gaan krijgen. We doen immers ook zoveel mooie dingen en hebben al zo veel bereikt. Laten we zorgen dat die dingen bij ons de scherpe randjes er een beetje afhalen. We hebben inmiddels gewoon wel drie groepen en ruim dertig leerlingen. Dat is een verdubbeling t.o.v. vorig jaar. We hebben wel een team van 7 mensen en geven dagelijks mooi onderwijs. We hebben een prima bezochte ouderavond achter de rug en kunnen terugkijken op mooie referenties en feedback van een aantal ouders. We hebben blije kinderen in onze groepen die graag naar school toe gaan.
Geen teken om stil te gaan zitten of tevreden te zijn maar wel een manier om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien. In januari starten we weer met een voltallig team en laten we dan ook echte ene nieuwe start maken. Laten we het succes daarvan niet alleen afhankelijk maken van de huisvesting. Laten we zorgen dat dat geen onuitwisbare indruk op ons gaat maken maar een herinnering die er voor heeft gezorgd dat we nog sterker als team gaan opereren en nog beter onderwijs gaan geven en nog meer het welbevinden en talenten van onze leerlingen voor ogen hebben. Onze nieuwe school is het waard om voor te vechten.
Tegenslag
De manier waarop wij met tegenslag omgaan is bepalend voor de manier waarop we onze kinderen voorbereiden op het leven. Kinderen voelen namelijk feilloos aan dat er spanning is en of je authentiek en eerlijk bent. We hebben gekozen voor ‘groen, gezond, duurzaam en toekomstbestendig’. Betekenisvol uitdagend onderwijs is waar we allemaal onze handtekening onder hebben gezet. We wisten dat het pionieren zou worden en dat we als team van en met elkaar moeten leren en oplossingsgericht willen werken. Laten we dat dus nogmaals bekrachtigen en uitspreken dat we de toekomst vol vertrouwen tegemoet zullen gaan. Mensen die mij kennen hebben de uitspraak van mij al eerder gehoord:”Je mag hier werken, het hoeft niet. Zeg je ja, dan zeg je ook wat je nodig hebt en dan gaan we dat samen oppakken. Zeg je nee dan maak je andere keuzes.” De openbare Vroonermeerschool heeft een sterkt team nodig dat kan samenwerken, kan relativeren, wil leren en mooi onderwijs voor onze leerlingen kan verzorgen. “Ik wil daar voor gaan!”
Symbolisch
Ik wil jullie symbolisch dit uitwisbare notebook geven. Gewoon omdat het voor mij de trigger was dat het bijna altijd weer mogelijk is om met een schone lei te beginnen. Gelukkig zijn er nog heel veel dingen wel uitwisbaar als we ze zelf ‘niet te groot’ maken. Ik hoop dat als jullie dit gebruiken je dat ook zullen herinneren. Wis wat weg kan en niet meer relevant is of waar je zelf niets aan kan veranderen of bijdragen. Er zijn al genoeg dingen waarbij dat niet lukt. We hebben elkaar zo nodig en laten we er dan ook zijn voor elkaar. Laten we zorgen dat we over drie jaar terugkijken en zeggen: het is meer dan moeite waard geweest!! We hebben gedaan wat we konden.
Fijne feestdagen allemaal en heel graag tot in 2019.
*Karin Donkers Kwartiermaker/schoolleider
op een school gestart op 6 september 2017 met 9 leerlingen in een reeds bestaande katholieke school. De school wilde per september 2018 met 3 fulltime leerkrachten in 3 lokalen starten met een onder-, midden- en een bovenbouwgroep. Hoewel er in het gebouw leegstand is, wordt het hen tot dusver onmogelijk gemaakt. De politiek, de gemeenteraad, is nu gevraagd om hier verandering in te brengen. Dagelijks starten nu de leerlingen van groep 3 t/m 7 in een lokaal om vervolgens om de dag les te krijgen in een overblijflokaal terwijl er naast hen ruimte is om een leslokaal te maken. Hoe lang nog? En krijgt deze school de kans om te groeien, zich te profileren en goed kwalitatief onderwijs te mogen verzorgen. De kerstboodschap naar haar team was bovenstaande tekst.